بعد از دو هفته که جور نشد پادکست ADHD رو ضبط کنیم، من تو خواب و بیداری، صبح زود پیام وحیده رو دیدم که میای امروز ضبط کنیم، با این که خیلی سرم شلوغ بود و خواب بودم کلا اون موقع، ولی دیدم زمان مناسب هیچ وقت نخواهد رسید. خلاصه امروز در یک اقدام ناگهانی پادکست رو ضبط کردیم. لینک کانال وحیده و منابع مرتبط باهش که توی پادکست معرفی شد رو اینجا می گذارم.
اولش که ضبط کردیم، حس کردم تهش خیلی پراکنده حرف زدم. بعد گفتم چه بهتر، میتونه قشنگ نمایش کوچیک واقعی باشه از این که مغز یک فردی که ADHD داره چه مدلی کار می کنه.
به نظرم وحیده عنوان خیلی خوبی براش انتخاب کرد. 🙂 تا این که اسمش رو بگذاریم اختلال نقص توجه بیش فعالی بزرگسالان
لینک اصلی پادکست :
اگه لینک ها کارنکرد، قسمت 49 پادکست اجنبی رو از هر پلتفرمی که خواستید سرچ کنید.
https://www.instagram.com/p/CMaTgmSgvlm/?utm_source=ig_web_copy_link
- کانال یوتیوب How to ADHD:
How to Know if You Have ADHD – YouTube
کتاب های که به نظرم برای شروع منابع مناسبی هستند :
ADHD 2.0
Taking Charge of Adult ADHD
Taking Charge of Adult ADHD: Russell A. Barkley: 9781606233382: Psychiatry: Amazon Canada
- ترجمه فارسی کتاب بالا :
کتاب مهار اختلال نقص توجه بیش فعالی بزرگسالان
- کتابی که کوتاه و با مزه است و توی ساپورت گروه می خوندیم 🙂
- اپلیکیشن ورزشی که خیلی ADHD Friendly هست و کلی ویدئوی متنوع ورزشی به سبک HIT داره :
- پادکست فارسی
مونا بعد از شنیدن پادکست اجنبی، تصمیم گرفته که در مورد ADHD پادکست بسازه، من خودم قسمت چهارمش رو شنیدم و از این همه خلاقیت بی نظیرش خیلی لذت بردم. شما هم بشنوید. ( اگر لینک کار نکرد، اسم پادکستش، فرکست هست، توی اپ های پادکست بگردید پیدا می کنید. )
مریم جان
چه خوب که از ADHD گفتی ؛ احساس می‌کرد که من دارم صحبت میکنم ۰
تمام حرفات رو با بند بند وجودم حس کردم و فهمیدم ❤️
مرسی پیام گذاشتی ❤️ ❤️
میم عزیز…
کاش آپشن پست کردن بوس تفی ِ سرشار از محبت و حدودا مامان بزرگوار برای تویی ک فرسنگ ها دور از کنی امکان پذیر بود🤍
من در یک جمله بهت بگم که:خیلی بهت افتخار میکنم…
خودم ۲۲سالمه و تقریبا ۱/۵هست فهمیدم adhd دارم …اما تازه سه چهارماهه پذیرفتمش..نه کامل اما خب خیلی بهتر از قبلم…همیشه چالشم این بود که چرا همه چی دوست دارم …حس میکردم افتاب پرستم به رنگ همه چی درمیام…یا گاهیم از فرط گیجی و حواس پرتی با هیدربی مغزِ توی کتاب زیست دوم دبیرستانم همذات پنداری میکردم…و این احساساتم اضافه میشد به داشتن والدین نارسیسست و سرزنش گر که همیشه به بی عرضگی محکومم میکردن …اون حس اداب اجتماعی ضعیف که گفتی رو من با تموم وجودم کشیدم منتها تو بهبود پیدا کردی اما من هنوز لنگم…یا حس از شاخه ای به شاخه ای پریدن حتی موقع درس خوندن…حس سرزنش خود که نگم برات که من عادت داشتم بابت وجود داشتنم خودمو سرزنش کنم و حتی الانم گاهی همینطورم…خلاصه همیشه حس ادم فضایی رو داشتم بین ادمها…مرسی که باعث شدی ی جون تازه بگیرم♥️
مرسی زهراجان که برام پیام گذاشتی، اون آپشن بوس تفی خیلی خوب بود. امیدوارم به زودی بتونیم به همدیگه بیشتر کمک کنیم، اما خب واقعا چقدر خوبه که زود فهمیدی، از این لحاظ از خیلی ها جلوتری :). مطمئنم کم کم راه هایی که برای تو کار می کنه رو پیدا می کنی.
من هنوز پادکست رو گوش ندادم، من تازه چند ماهه فهمیدم 🤕، بخاطر درک بهتر پسرم مدام سرچ میکردم ولی منابع خیلی کم بودن، الان میفهمم خودمم بودم،خیلی سخته برام کمک میخوام انجمن و یا جایی هست که بتونیم به هم کمک کنیم!؟ باید از کجا شروع کنم
سلام الهام جان، میدونم که شرایط سختیه. بچه ها یک سری گروه دارند ولی من از جزئیاتش با خبر نیستم. اما پادکست های فرکست نفطه شروع خوبی میتونه باشه. اگر هم سوال خاصی بود این جا بگذار تا من در حد توانم پاسخش رو بگذارم.
فکر کنم همه ما همینجوریم، خیلی خوب میشه اگر مدام همدیگه رو ببینیم و بشناسیم و بدونیم تنها نیستیم بنظرم
سلام مریم
قبلا گذری وبلاگتو خونده بودم ( از طریق روز نوشته های شعبانعلی ) امشب طبق معمول که شعبانعلی رو چک می کردم دیدم پست جدید گذاشتی و ی سری زدم و پادکستتو کامل گوش دادم . لذت بردم ازش ولی به خاطر این که گفتی بیاین فیدبک بدین اومدم تا بگم که دمت گرم !!!
اما همون طوری که گفتی این مشخصات مر بوط بهش جوریه که هر کسی می تونه ادعا کنه که : اوه منم ADHD داشتم که!! و تقصیر گندی که به زندگیش زده رو بندازه گردن اون ( اسمشم که خوشگل و روون تو دهن می چرخه).
ولی می خوام بگم حتما یه طیفی وجود داره براش . و می خوام بیشتر دربارش بدونم و بیشتر برگردم عقب و خودمو نگاه کنم:
– فکر می کنم که واقعا دستاورد خاصی تو زندگیم نداشتم با این وجود که سمپتد درس خوندم امیر کبیر دانشجو بودم و با معدل 16.5 فارغ التحصیل شدم . اینطوری بود که اگه کسی تعریف می کرد ازم . تو ذهنم می گفتم که جدی نگیرش . خودت که می تونی همچین خبری نبوده اصلا.
– ی مدتی بسکتبال کار می کردم با مربی ام رابطه ام خوب شده بود و همیشه بهم انگیزه می داد و خیلی بهم خوشبین بود و منم تو اون مدت واقعا پیشرفت کردم و خوب بازی می کردم . بعدا که رده سنی ام عوض شد و رفتم تو تیم جوانان و مربی عوض شد و دیگه خبری از انگیزه دادن نبود و من سه سال هیچ پیشرفتی نداشتم که هیچ دیگه حتی از بسکتبال زده شدم
– از نادیده گرفته شدن خیلی می ترسم . طوری که سه سال از ترس نادیده گرفته شدن و جواب نه شنیدن نتونستم به کسی که دوسش داشتم ابراز علاقه کنم.
– ارتباط گیری با بقیه برام سخت و الانم سخته به خصوص با جنس مخالف ی مدت در باره مهارت های ارتباطی خوندم و کمی بهتر شدم . ولی هنوز اصل مسئله برام حل نشده . اینکه احساس می کنم تغلب چیزایی که توی رابطه با بقیه رد و بدل می شه واقعا مزخرفه ( یا اینکه من واقعا درکشو نمی کنم که چرا باید چرت و پرت بشنوم یا بگم)
– یه موضوع دیگه اینه که می تونم متمرکز کار کنم و اون حالت Flow رو داشته باشم که تو چند وقت گذشته توی نوشتن تو وبلاگم یا دفترم و کارای برنامه نویسی داشتم اما الان با استخدام توی یه شرکت استارتاپی با این که می دونم مجموع ساعت فعالیت مفیدم تو یه روز کاهش پیدا کرده ولی خسته تر و فرسوده ترم . شاید به خاطر اینه که اون فضایی کار تو استارتاپ واقعا شلوغه و من نمی تونم متمرکز بشم.
اینا رو نوشتم برات ولی نمی دونم چرا؟ یا اصلن شاید نباید می نوشتم ( شایدم ترس از نادیده گرفته شدنه !!!) ولی پاکش نمی کنم تا حداقل به تو بگم نترس نادیده گرفته نشدی و اینکه دوست دارم بازم در این باره بنویسی
ممنون امیرحسین که برام نوشتی، ببین واقعا تشخیص باید همه جانبه در نظر گرفته بشه، به نظرم اگه بیشتر راجبش بدونی خودت بهتر بتونی تشخیص بدی که اینایی که گفتی ADHD هست یا نه، چون مثلا من کودکیم خیلی یادم نبود، بعد از که تشخیص رو گرفتم، رفتم از مامانم یک سری سوال پرسیدم، و دیدم چه جالب من تو کودکی کلی علامت داشتم، و بعدش هم که اگر کمی مطمئن شدی مراجعه به متخصصی هست که تو این حوزه باسواده. امیدوارم من هم بیشتر بتونم این جا بنویسم و دمت گرم که کامنت رو پاک نکردی.
سلام مریم عزیز
نمی دونم چه جوری باید حسم نسبت به پادکست و صداقتی که تو بیانت شندیدم و حالی که بعدش داشتم رو بیان کنم ، من ۳۲ سالمه و سالهاست با مسائلی دست و پنجه نرم کردم که شاید از دید خیلیها معمولی باشه ولی برای من چالش بوده اینکه ذهنم در آن واحد هزار جا هست و اینکه گاهی انقدر تمرکزم میره بالا رو یه چیزایی که برای بعضی های دیگه عجیبه یا مثلا تو جاهای خیلی حساس مثل امتحان آیلتس یه دفعه جایی که در مورد یه آدم دارم صحبت میکنم و یدفعه کلا اسمش از ذهنم پاک میشه و کلی مثال دیگه که نمی دونم چقدر نزدیک به زندگیت ولی من مثالهات برام خیلی آشنا بود ، همیشه احساس کردم که تفاوت دارم ولی گاهی فکر میکردم شاید الکی اینجوری حس میکنم ، در مورد خیلی از چیزایی که گفتی کاملا باهات حس مشترک داشتم و متاسفانه تا حالا اصلا فکرشم نمی کردم که شاید مشکلی داشته باشم ، اکثر اوقات با انگیزه خیلی زیاد و کلی برنامه ریزی کارارو شروع میکنم اولاشم عالی پیش میرم ولی وسط کار اگه کسی بهم بازخورد مثبت نده معمولا ادامه نمیدم ، خیلی نظر مثبت آدما برام مهمه در حالیکه ته ذهنم میگم نظر خودم مهم تره اما واقعا بهم انگیزه میده ، جایی که حس کنم رقابتی هست اونجا موتورم روشن میشه همینه که تو دانشگاه شاگرد ممتاز بین چندین گروه میشم و تو محل کارم سریع جایگاهم تغییر میکنه و مسئولیتهای بیشتر میگیرم ، حالا امروز با شنیدن حرفای شما تازه فهمیدم اونجاهایی که کلی با خودم کلنجار رفتم سر نفهمیدنها یه جایی از مغزم داشته فرمان میداده که دست خودِ بیچارم نبوده ، نمی دونم باید از کجا شروع کنم برای مهربون شدن با خودم؟ برای سرزنش نکردن؟ کاش میشد با هم صحبت کنیم
از بس پیامم رو سریع نوشتم ، اصلا به مطالبی که توی سایتتون بود توجه نکردم که گامهای اولیه رو معرفی کردید فکر کنم یکی از خصوصیات بارز من حول بودنه ، باز هم ممنونم بابت صحبتهاتون و این سایت عالی که باید سر حوصله مطالب رو بخونم الان روزای آخر ساله و طبق معمول هزارتا کار دارم که باید انجام بدم
سلام شیواجان، ممنون که برام از خودت و تجربیاتت نوشتی، من دارم تلاشم رو می کنم که ببینم چه راهی بهترینه برای این که چیزایی که یاد گرفتم رو کمی بتونم به کسایی که با این داستان درگیرند منتقل کنم و بتونیم همه ما با هم کانکت شیم، ولی واقعا زمان بره ، سر همین فکر کنم بد نباشه از منابعی که گذاشتم شروع کنی یا اون کانال یوتیوب How to ADHD، و اگر هم دیدی که برات چیزهایی که میگه معنی دار هست ( که البته ظاهرا هست) حتما به یک متخصص باسواد مراجعه کنی.
سلااااااام مریمممم مریمم خیلی دوست دارم دقیقا یکی مثل خودمی و این که صدات و شنیدم پیام میذارم و اصن پیدا کردم فوق العاده حس خوبیهه. مریم اون ساپورت گروه ب ما هم میدی؟ و اون برنامه ریزی یا روتین عادت ک تو پادکست بهش اشاره کردی و دقیقا منم توش مسئله دارم. بهم کمک میکنی و میگی چ کردی برا خودت درباره این؟؟🤩❤
سلام فاطمه جان، مرسی از این که با این همه ذوق برام پیام گذاشتی، ببین ساپورت گروه رو که باید تشکیل بدم از اول 🙂 که انشالله تو فکرش هستم حتما، و در مورد روتین ساختن، باید فرصت کنم تا بنویسم. ولی فعلا تا من فرصت کنم، حتما به لیست کتابایی که گذاشتم نگاه کن و از اونا شروع کن. توی اونا هم هست.
من همین الان پادکست رو گوش دادم. در واقع یکی از دوستام اینو شنیده بود و گفت که یکی رو پیدا کردم عین تو هست!!که البته درسته و تقریبا همه ی نشونه هایی که گفتی رو دارم به اضافه بیش فعالی فیزیکی در کودکی. واقعا ممنونم که انقدر اطلاعات مفید دادی بهم. حالا حداقل می دونم از کجا باید شروع کنم
چه خوب که به دستت رسید . : )
سلام مریم جان
از شنیدن پادکستت شوک شدم من تمام علایمی که گفتی رو دارم و حتی کاملا با ازمون و خطا چیزایی که گفتی رو پیدا کرده بودم که حالمو بهتر میکنن مث همین ورزش و دویدن و یه سالی میشه که با صبا چالش میرم وقتهایی که مینویسم فکرم متمرکز تره و …
دانشجوی روانشناسی هستم و خودم مدتهاست دنبال این بودم که پیدا کنم مشکلم چیه و فکر میکردم اضطراب فراگیر دارم ولی پادکستت باعث شد نظرم به سمت اختلال adhd جلب بشه ممنون از اینکه تجربیاتتو به اشتراک گذاشتی چون شاید ۹۰ درصد از روانشناسان تو ایران علایمی که تو گفتی رو برای بیش‌فعالی اصلا نمیدونن که میشه اینطور باشه
این پادکستت به نظرم به خیلیا کمک میکنه
مرسی آوین جان، آره متاسفانه روانشناسای ایران خیلی هاشون ای دی اچ دی رو اگر در کودکی تشخیص داده نشده باشه، در بزرگسالی قبول نمی کنند.
سلام
گوش کردم و دمت گرم وهمینطوری ادامه بده. مشخصا خیلی موثر و راه‌گشا و کارگشا هستی.
منتظرم که خبر راه انداختن گروه حمایتی رو به زودی بشنوم.
همینطور یه پیشنهاد اینکه اگر فرصت نکردی بنویسی، همین روتین و کارهایی که میکنی رو در قالب فایل صوتی بذار (خیلی به جوانب‌ش فکر نکردم و به ملاحظاتی که احتمالا داری واقف نیستم اما قطعا به خیلیا داری کمک میکنی واین کار کمک میکنه و ایده میده) و بعد متن‌ش رو هم بذار.
یا اگه اون گروه اکانت ایسنتا داره و اجازه میدن و مشکلی نداری، میتونی یه لایو (یا یه ویدیوی کوتاه) از اون جلسه بذاری و همینجا یا روی همون برنامه پادکست اطلاع‌رسانی کنی تا با فضای چنین جلسه‌ای حتی اندک، دیگران آشنا بشن. (اینا همین الان اومد به ذهنم و نمیدونم در عمل چقد راحتی یا برات شدنی هست یا اون گروه موافق هستن)
لطفا قسمتی که در مورد VAST vs ADHD اشاره کردی رو مجددا چک بکن. البته باید بگم یه بار گوش دادم و شک کردم که من درست شنیدم یا نه و متاسفانه فرصت نکردم که برگردم و پیداش کنم.
سلام سروش، اتفاقا خودمم به این فایل صوتی خیلی فکر کردم، به خصوص تو این هفته، ولی دیدم احتمالا تنها نمی تونم، چون صدبار گیر خواهم داد که این اونی نشد که من میخوام . کاش یک داوطلب که وارد به ادیت صدا یا پادکست باشه پیدا بشه، این جوری خیلی خوب میشه.
اون گروه کلا جلساتش آنلاین و روی زوم بوده و خب فکر کنم دسترسیش برای بچه هایی که ایران هستند آسون نباشه. ولی خب مدلش رو میشه پیاده سازی کنیم خودمون. باز تو فکر اینم هستم.
در مورد VAST، کلا دکتر هالول داره سعی می کنه یک ترم جدید برای ADHD بیاره که این مخفف variable attention stimulus trait هست، که به نظرم از ADHD خیلی بهتر مفهموم رو میرسوننه
ممنون، خیلی عالی گفتی.
من چند روزه با تست هایی که زدم و توضیحات دوستانی مثل شما مطمئن شدم که ADHD دارم. البته 8 سال قبل هم شک کرده بودم ولی دکتر با یک تست بازی مانند، گفت که دچارش نیستم و فکر نکرد که من از اون آدم هایی هستم که اگر یک بازی روی کامپیوتر نصب کنم کامل غرقش میشم.
این سری حتما سراغ درمان خواهم رفت و اولویت اولم را میزارم درمان یا کنترل این اختلال. نه فقط به خاطر اینکه شب بتوانم راحت بخوابم، نه فقط برای اینکه اگر دوباره ارشد بهترین دانشگاه قبول شدم بی حوصله نشم و ولش نکنم، نه فقط برای اینکه اگر دوباره خواستم ارشد شرکت کنم دو ماه بخونم و بعد ولش کنم، نه بخاطر اینکه با اینکه کامپیوتر عشق زندگی منه ولی هر سری یک چیزی میخوانم و ولش میکنم، یا الان که 6 ماهه روش هایپرفوکوس زدم دائم از این آموزش به آموزش دیگه می پرم، بلکه بیشتر از همه بخاطر اینکه اگر … .
می خوام نورو فیدبک را امتحان کنم واگر جواب نداد با کمک یک روانپزشک برم سراغ دارو.
در مورد اون گروه حامی فکر می کنی ما هم بتونیم تو ایران بچه ها را جمع کنیم و یک گروه تشکیل بدیم؟ یا اینکه احتیاج به نظارت فرد متخصص داره؟
من تا حدودی ادیت صدا بلدم. اگر فکر میکنی میشه با ادیت بیشتر از این اطلاعات مفید منتشر کنی حتما بهم خبر بده.
امیدوارم که با شروع این مسیر روز به روز حالت بهتر بشه. در مورد گروه یکم هنوز نگرانم، چون کمی به نظرم احتیاج به نظارت داره حداقل در اول راه. اگه ادیت صدا بلد باشی خیلی خوبه. چون میشه حتی از یک چیزی که خیلی کیفیت خفنی هم نداره شروع کرد. من این یک ماه رو پشت سر بگذارم حتما فکری به حال شیوه ضبط این اطلاعات و منتقل کردنش خواهم کرد.
خیلی جالب بود پادکست. راجبه flow state بیشتر بنویسی خیلی خوب میشه. بازم ممنون.
سلام نیما، حتما مینویسم ولی یک سرچ کن ، چینک سنت میهای ، این جا چیزای جالبی پیدا می کنی
سلام. این پادکست رو میخواستم گوش کنم. سر لینک اول زدم. ولی پلی نشد.
لینک نداره که بشه دانلود کرد؟ ممنون
لینک قابل دانلودش رو ندارم، اما این لینکش در soundcloud هست . https://tinyurl.com/59czhmve
این هم در castbox ،
https://tinyurl.com/vahdr6sk
سلام فکر کنم من کوچک ترین فردی باشم که فعلا ….. اینجا بچیزی میگه
من ۱۸ سالمه اما متاسفانه تو دوران کنکور هستم ….
و به احتمال زیاد یال بعد باید بمونم یا نو …. من هیچ وقت نمیتونم.. به قسمت منفی قضیه نگاه نکنم در صورتی که همیشه سعی میکنم مثبت نگر باشم …
من خیلی با این صفات مغرور کسی خودشو میگیره متوجهم.. میدونی اصلا نمیتونم این قضیه ارتباط اجتماعی.. ارتباط اجتماعی عاشقانه اینا هندل کنم و مهم تر از اون توی این دوران با ساید افکتای adhd مثل افسردگی هم سر کنم
و اون موضوعی که توی پادکست اشاره کردی گروه آدمهایی که باید باهاش در ارتباط باشی متاسفانه من توی یه محیط به شدت سمی که مقایسه و تحقیر شدن به خاطر متفاوت بودن هسته رو تجربه میکنم و اون احساس اینکه اون احساسات تو چند برابر دیگران تجربه میکنی به خصوص بولی شدن .. بیشتر احساس میکنی چون ذهن کلنجار می ره همش باروری میکنه
خیلی دوست دارم مثل آدم یه هدف داشته باشم از این شاخه به شاخه نپرم احساس میکنم همه چیز جالبه .. و زود از یه موضوع خسته میشم it’s normal for adhd
و راجع گروه کاشکی واقعا همچین گروهی بود که ئذره برا ما اون باری که تحمل میکنیم کمتر شه
اند لاو یو مریم برای زمانی که برای ما گذاشتی
واقعااااااااااااااااااا ممنون
پادکستم عالیییییییییی بود
سلام ، من سپهر ام و ۲۱ سالمه از پادکست ویو شنیدم حرفاتو و عین به عینش برای من هم اتفاق افتاده، جالب ترین بخشش جمع کردن تلویزیون توی سال کنکور بود که خواهرمم کنار میشنید و میخندید. من از همون بچگی درگیر این بودم و هیچوقت نتونستم توی یه فیلد باقی بمونم، همیشه از پرحرفی هام همه کلافه میشدند و مامان بابام میگقتن اگر چیز تازه ایی دستت بیوفته انقدر فضولی میکنی و ور میری تا خراب بشه، و دقیق من هم برعکس چیزی که همه تصور میکنن توی مدرسه خیلی بچه آرومی و درس خونی بودم و فقط برام حوصله سر بر بود، کلاس دوم دبستان چون سر کلاس داشتم مجله کودکان درباره گیاهان گوشتخوار میخوندم از کلاس اخراج شدم در حالی که شاگرد اول هم بودم و مجله ام رو هم اون شخصی که حیفه اسم معلم بیاد روش پاره کرد ، هیچوقت یادم نمیره این اتفاق رو، خلاصه که همیشه از جهت های مختلف مشکل داشتم، و این اواخر دیگه دوستا و آشناها خیلی علنی در ابن باره حرف میزن، تپه ایی نبوده که فلان نکنی توش، معلوم نیست از زندگی چی میخای، توی هر کاری انگشت فرو نکن، سپهر انگار از یه سیاره دیگه اس، و هزار حرف دبگه که دونه دونه اش زخم کرده روحم رو، تا اینکه حدود شش ماه پیش دکتر و تراپیستم تشخیص بیش‌فعالی داد برام (از بس که توی حرفش می پریدم 😅) و یه مدت داروی وی یاس تجویز کرد برام به دلیل تحریم رتالین و نبودش توی بازار، اوایل خوب بود ولی بخاطر تپش قلب و … دکتر ترجیح داد بر اینکه با راه های ذهنی باهاش کنار بیام نه دارو و وابستگی مخصوصا که اگر دارو گیر نیاد دیگه اوضاعت خیلی بد تر میشه بعد از یه دوره مصرف؛ الان خوشحالم که پیدا کردم شماهارو، همین که حس کنی تنها نیستی خودش یه دنیاست، چون شاید حتی یه چند پتانسیلی هم درک نکنه امثال مارو و نهایتا میگن که دیگه دوتا رشته رو حداکثر انتخاب کن و برو جلو تو نرمال نیستی، اینجاست که تنهایی ما معلوم میشه
سلام سپهر، چقدر جالب که برام تجربیاتت رو نوشتی، من بیشتر پسر هایی که ADHD داشتند و باهشون صحبت کردم، مدل هایپراکتیو بودن تو مدرسه، جالبه که تو هم توی مدرسه آروم بودی. کامنتت رو هم حتما میدم خواهرم بخونه ( شاید یکم منو بخشید :دی)
کلا ما هممون مال یک سیاره دیگه هستیم، ولی کم کم خودمون با هم میسازیمش .
سلام مریم جون… وقتت بخیر
تراپیست من تشخیص adhd داده که گفته بودن برم با روانپزشک هم صحبت کنم اما ایشون گفتن کی گفته که من Adhd دارم… من نمیدونم باید چیکار کنم خیلی بهم ریخته ام…ممکنه راهنماییم کنید
سلام ناعمه جان، اگر که تراپیستت تشخیص داده و خودت هم تقریبا اطمینان داری، حتما پیش روانپرشکی برو که با ADHD آشنایی کاملی داشته باشه و یکی از تخصص هاش باشه، توی وبسایت اسم چند تا از افرادی که تو ایران مورد اعتماد بچه ها بودند رو گذاشتم. کلا یادت باشه که این فرایند میتونه خیلی طولانی و فرسایشی باشه، اما توصیه ام اینه که ناامید نشی، چون بعدش ارزشش رو داره.
الان که دارم این کامنت رو مینویسم بعد از یک سال و خورده ای دوندگی های مختلف و اتفاقات عجیبی که توی این مسیر افتاد، روز سومی هست که دارو میخورم و میتونم بهت بگم خوشحالم که تو این راه با خوندن پیام های بقیه و صحبت کردن با خیلی از کسایی که ADHD داشتند، ناامید نشدم.
سلامی چو بوی خوش آشنایی به تو دخنر خفن و باحال که (مریم شاین و زیبا ) که با دغدغه های شخصیت و اون چیزهایی که ما بچه هایی با اسانس ADHD درگیرشیم وقت میزاری و نور رو نشون میدی به آدم هایی که تاریکی رو دارن میبینن خلاصه ماچ به صفرا و کلیه ات
منم جزو این دسته خیلی باحال ADHDام البته از وقتی پذیرفتمش و تا حدی شناختمش لیبل باحال کنارش گذاشتم ..میخوام بگم دوستانی که تراپیست یا پزشکشون تازه این تشخیص رو براشون داده نا امید نباشید یا نترسید. وقتی یه مسئله تعریف میشه قطعا راه حلی هم براش وجود داره .منم تو بزرگسالی این تشخیص برام داده شد .و یهو انگار جواب خیلی سوال ها که از بچگی همراهم بوده پاسخ داده شد.اینکه چرا کسی منو درک نمیکنه یا این همه انرژی از کجا میاد.چرا هرچیزیو دوبرابر حس میکنم گاهی بمب شادی ام گاهی میرم تو غار خودم وخودمو سرزنش میکنم واین همه خیال و رویا چطوربافته میشه تو ذهنم..درپایان بگم تا حدی یاد گرفتم از هم زیستی با مغز بازیگوشم لذت ببرم.
تشکر از تو مریم
سلام مهشادجان و مرسی از پیام مهربون قشنگت . چه خوب که اینجا نوشتی. قطعا پیامت برا بچه هایی که تازه این جا رو پیدا می کنند کلی امیدبخش و کمک کننده است. ماچ بهت.
سلام من از بچگی متوجه بودم با بقیه فرق دارم و اینو عیب و نقص می دیدم و عزت نفسم به صفر رسید ،از ۴ و ۵ سال پیش شروع کردم به خوندن کتاب های خود یاری و روانشناسی و هر دفعه با امید خوب شدنم یه کتاب رو شروع می کردم و کتابو تموم می کردم و فک می کردم مشکلمو فهمیدم و حل شد و یک آرامش نسبی پیدا می کردم ولی دوباره و دوباره حالم بد میشد و ناامید میشدم ،خودکشی نافرجام ،تراشیدن سر از ته و غیره و دوباره پناه آوردن به کتاب انقدر که من کتاب خوندم و مشکلات مختلفی رو تو خودم پیدا کردم مثل روانرنجوری،تله های شخصیتی،شخصیت مرزی،و ذهنمو کاوش کردم و سعی کردم بازسازی کنم مغزمو الان احساس می کنم هزار تیکه شده،حالم خوب نیست ،نامیدم ،به قول شما فریزم ولی به خودم میگم صبور باش ولی می دونم خوب شدن و نرمال شدن مثل بقیه مردم برای من دیگه معنی نداره اگرمنم مثل شما باشم این همه تلاش بی حوده برا ی بهتر شدن بی فایده است ……
سلام الهه جان، ممنون برام کامنت گذاشتی.
شاید تلاش برای نرمال شدن بیهوده باشه، اما تلاش برای بهتر شدن هیچ وقت بیهوده نیست، و من این جمله که از توی مجله موفقیت میخوندم از کل همه متن های اون مجله یادم مونده : یک کسی، یک جایی ، یک روزی صبر داشته باش. من اتفاقا توی پادکست همه تلاشم بر این بود که بگم این تلاش بیهوده نیست، ظاهرا البته اینو شفاف نگفتم یا شاید پادکست قسمت های بعدی میخواد، یا هنوز اون زمان من هم ابتدای اون مسیر بودم.
ما شاید خیلی روش ها رو امتحان کنیم و برای ما جواب نده ، اما بالاخره راهمون رو پیدا می کنیم. اولین راه تو شرایط این مدلی که آدم خودش گیر کرده، مراجعه به روانشناس و روانپزشکه و اتصال به گروه هایی هست که تجربیات مشابه ما رو دارند، تا اول این رنج رو بغل کنیم، به رسمیت بشناسیمش و بعد ازش کم کم گذر کنیم.
ببین واقعا آدمی نیستم که بخوام برم بالای منبر و سخنرانی انگیزشی راه بندازم، اما مسیری هست که شروعش کردم و هر روز بیشتر خوشحال میشم که پیگیر بودم و دنبال جواب، و کم کم جواب ها خودشون بسته به حالات و احوالاتم و تغییراتم دارند سر راهم قرار می گیرند و اصلا راه یک شبه ای نبود و نیست و نخواهد بود.
با توجه به چیزی که از خودت نوشتی معلومه آدم کنجکاو باهوشی هستی که دنبال جوابه، و مطمئن باش اگر با یقین بری سمتش، حتما پیداش می کنی. شک ندارم اگه بخوای میتونی.
سلام میمِ عزیز (مریم ؟ نمیدانم با چه عنوانی خطابتان بکنم 😅😬)
وقتتون بخیر و امیدوارم روز خوبی داشته باشین .
من یکم پیش برا اولین بار تو یکی از اپیزود های پادکست اجنبی باهاتون آشنا شدم و اینکه یه وایب خیلی خوبی دادین بهم یعنی راستش دقیقا روح خودمو تو وجود شما با حرفهاتون حس کردم.
من خودم یه دو سالی میشه که. ADHD م تشخیص داده شده و تو یک سالگی اینا داروی بیش فعالی میخوردم.
راستش حس کردم ما ها بهتر میتونیم همدیگه رو درک کنیم و همچنین اطلاعات خودمونو در مورد این سوپر پاورمون (😎) افزایش بدیم و اینا .
برا همون من زیاد بلد نیستم از اینجا استفاده کردنو 😐🤦 منظور فالو کردن و غیرع
برا همون میخواستم ببینم راه های ارتباطی دیگه ای میشه باهاتون داشت ؟
مثلا تو اینستا ، یا مثلا اگه چنلی تو تلگرام و غیره داشته باشین که این اطلاعاتو اونجا هم شیر کنین؟
سلام غزال جان،ممنون از پیامت، من چند مدت بود خیلی به فکر یک پلتفرم دیگه بودم که برای بچه های ADHD مناسب تر باشه، اما از اون ورم دنبال چیزی بودم که تو شراط کنونی خیلی حواسم پرت نشه، به نظرم رسید که همون مدلی که برای خودم یک صدا ضبط می کنم که بعدا یادم بمونه، چیزای کوچیکی که یاد می گیرم رو توی یک کانال تلگرامی بذارم. همین امروز ساختمش و امتحانی روش یکی دو تا وویس گذاشتم،
از این به بعد سعی می کنم اینجا یکم روزمره هام یا چیزایی که بهم کمک کرده رو به اشتراک بگذارم، و ممنون بابت پیامت چون این جمله اش ” دقیقا روح خودمو تو وجود شما با حرفهاتون حس کردم. ” بود که سبب شد دوباره به فکر فرو برم که فعلا ساده ترین راه حل ممکن چیه، من خودم بارها اینو با صحبت کردن با بعضی از دوستای ADHD ام حس کردم، و واقعا برام عجیب بوده که چه طوری با این همه تفاوت تجربه مشابهی از خیلی از اتفاقات داریم. امیدورام در جلوتر بتونم این محیط رو interactive تر کنم، اما الان باید تمرکزم رو بگذارم روی تموم کردن یک سری از کارهام.
لینکش اینجاست
https://t.me/+cTQNK2W9iMpkNTM0
الان که دارم این پادکست رو میشنوم یه چیزایی رو دارم میبینم که خود مریم چیزی درموردش نمیگه چون حواسش نیست، یه وقتایی فعل آخر جمله هاشو میخوره، یا یهو از وسط یه حرف نصفه نیمه یه صحبت جدید شروع میشه :))