یکی از پادکست هایی که از سری Deep English توجهم را به خودش جلب کرد، پادکستی با موضوع تاثیر قهوه بر خلاقیت بود.

قبلا هم در مورد نویز  سفید و اثر آن بر تمرکز شنیده بودم.

نویز سفید نویزی است که در طیف فرکانسی که برای ما قابل شنیدن است تراکم طیفی ثابتی دارد.( اگر تعریف دقیق تری از نویز سفید خواستید می توانید سراغ این لینک بروید).

معمولا عموم آدم ها نویز سفید را به صدای باد و باران و برخورد امواج به ساحل می شناسند. خیلی از دانشمندان معتقدند که نویز سفید در محیط سبب تمرکز و کارایی بهتر ما می شود.

من قبلا با اپلیکیشن ها و سایت های مختلفی کار کرده بودم  که یکی از بهترین آن ها noisli  بود که محمدرضا شعبانعلی آن را  در این لینک معرفی کرده بود.

اتفاقا صدای کافی شاپ را هم آن جا دیده بودم، اما نسبت به صداهای دیگری که در سایت بود، جذابیت چندانی برایم نداشت. این پادکست یکی از دلایل احتمالی استقبال آدم ها از کافی شاپ ها را بیان می کند.

سعی کردم بیشتر متن پادکست را این جا بیاورم، البته آن را به طور دقیق و کلمه به کلمه ترجمه نکرده ام. بعد از شنیدن این پادکست تازه فهمیدم فارغ از طعم و بوی قهوه ، چرا به رفتن به برخی از کافی شاپ ها زمانی که کارهای زیادی دارم این قدر علاقه مندم ( البته اگر ناشی از اهمال کاریم نباشد 🙂 )

بر خلاف کتابخانه ها  و سالن های مطالعه، که معمولا جز داشتن خوابی مفید چیزی از آن ها عایدم نشده است.

“این که قهوه برای سلامتی خوب است یا نه، جز همان نظرهایی است که دائما تغییر می کند. بعضی از دانشمندان عقیده دارند که قهوه باعث التهاب بدن و فشار خون بالا و مشکلاتی از این قبیل می شود. در حالی که خیلی از آن ها هم اعتقاد دارند که قهوه ریسک ابتلا به خیلی از بیماری ها و سرطان ها را کمتر می کند.

شاید این عقیده به نظر درست بیاید، اما معمولا کسی به خاطر این که قهوه نوشیدنی مفیدی است آن را مصرف نمی کند.

ما معمولا اگر به قهوه رو می آوریم به خاطر طعم و و عطر خوب آن است . و همین طور اینکه قهوه خیلی از اوقات سبب بالا رفتن کارآیی ذهن ما می شود.

قهوه هزاران سال است که به خاطر بالا بردن سطح انرژی و فعالیت معروف است.

در یک افسانه آمده است که در قرن نهم یک چوپان زمانی پی به اثر قهوه برد که دید گوسفندانش با خوردن دانه های قهوه انرژی شان زیاد شده و دائما بالا و پایین می پرند.

قهوه در قرن پانزدهم وارد دنیای عرب شد، اولین کافی شاپ در قرن شانزدهم در استانبول باز شد. کافی شاپ ها تنها مکان هایی برای نوشیدن قهوه نبودند، بلکه مکان مناسبی برای گپ و گفت و یادگیری هم به شمار می رفتند.

ترک ها کافی شاپ را “مدرسه ای برای خردمندان” نامگذاری کردند.

در قرن هفدهم، قهوه و مهم تر از آن ، فرهنگ کافی شاپ به اروپا هم سرایت کرد.

در آن زمان بسیاری از تجار، هنرمندان، نویسندگان و فیلسوف ها بهترین کارهای خود را خلق کرده اند. مثلا بتهوون بهترین قطعات موسیقی اش را درکافی شاپ نوشته است.

در عین حالی که خیلی از مردم می گویند که قهوه آن ها را سرحال تر می کند ، اگر دقیق تر بخواهیم نگاه کنیم، شاید اثر آن بر سرحالی تنها ناشی از نوشیدن خود قهوه نباشد.

تاثیر قهوه بر خلاقیت همان اثری است که محققان دانشگاه ایلینویز کشف کرده اند.

با توجه به تحقیقاتی که در این دانشگاه انجام شده است، نویزی که در کافی شاپ وجود دارد سبب می شود که شما خلاقانه تر فکر کنید.

آن ها افراد مختلفی را تحت شرایط متنوعی مورد آزمایش قرار دادند. به این نتیجه رسیدند که نویزی با شدت 70 دسی بل، که معادل شدت نویز متداول در کافی شاپ هاست برای تقویت خلاقیت یک محیط ایده آل خواهد بود.

نویز هایی با شدتی کمتر، معمولا سبب حواس پرتی می شوند. این سطح از نویز در کافی شاپ به شما کمک می کند که بهتر فکر کنید، و راحت تر تمرکز کنید. 

یکی از وب سایت هایی که این امکان را به شما می دهد تا به نویز محیط کافی شاپ گوش کنید سایت coffitivity.com  است. “